اس ام اس ارسالی

همه این اس ام اس ها رو دوست خوبم کوروش فرستاده که تو سربازی با هم بودیم که به شما تقدیم می کنم

مهر رخشان نکــــوترین مهر است شب یلـــــدا تــــولــد مهـر است این همــــــایـون شب خیـــال انگیز هست در آخـــرین شب پـــایـیـز بیخ و بن در حماسه گسترده است در نهـــــادش حماسه پروردست لفظ یلـــــــدا اگر چـــه سریانیست شب مهـــر آفــــرین ایرانیست

زندگی به من آموخت که چگونه گریه کنم اما گریه به من نیاموخت که چگونه زندگی کنم....تو نیز به آموختی چگونه دوست بدارم اما به من  نیا موختی که چگونه تو رو فراموش کنم

افغانیه رو می خوان اعدام کنن میگن حرف آخرت چیه میگه کارگر نمی خوای

عشق رازی است مقدس . برای کسانی که عاشقند ، عشق برای همیشه بی کلام میماند ؛ اما برای کسانی که عشق نمی ورزند ، عشق شوخی بی رحمانه ای بیش نیست

دیشب خواستم واسه ی دل خودم فال بگیرم ... وقتی فالنامه رو باز کردم ... چشمم به شعری افتاد که هیچ ربطی به دل من نداشت... تازه فهمیدم که دلم مال خودم نیست

غرور هدیه شیطان است و عشق هدیه خداوند، و ما هدیه شیطان را بهم می دهیم ولی هدیه خداوند را از یکدیگر پنهان می کنیم

پروردگارابه من بیاموزدوست بدارم کسانی راکه دوستم ندارند .. عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند... بگریم برای کسانی که هرگز غمم را نخوردند... به من بیاموز لبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند... محبت کنم به کسانی که محبتی درحقم نکردند

 اصفهانیه بیدار میشه میبینه زنش مرده. به دخترش میگه: اختر ننت مرده. صبحونه واسه دو نفر درست کن

نازکتر از بلورم نرمتر از حریر اگر قصد شکستن داری سنگ بی انصافیست یک تلنگر کافیست

اگه شکرانه ی خوردن میوه ی ممنوعه رو به جا نیاری به اغما می ری و

سلامی به قشنگی گل مریم که خیلی دوستش دارم تقدیم به همه شما

از شما میخوام که اس ام اس های قشنگتون رو به من میل بزنید تا به اسم خودتون تو وبلاگ بذارم با تشکر کوچیک همه شما محسن

 [e-mail]

آدم عزیزانشو فراموش نمیکنه بلکه به ندیدنشون عادت میکنه.....تقدیم به کسی که عادت به ندیدنش مثل فراموش کردنش غیرممکنه

دوستت دارم چون تنها ترین فکر تنهایی منی.دوستت دارم چون زیباترین لحظات زندگی منی.دوستت دارم چون زیباترین رویای خواب منی.دوستت دارم چون زیباترین خاطرات منی.دوستت دارم چون به یک نگاه،عشق منی

عشق در حیطه فهمیدن ما نیست بیا بر گردیم آسمان پاسخ پرسیدن ما نیست بیا بر گردیم گریه هامان چه قدر تلخ ببین رنگ ترحم دارد تا زمین دشمن خندیدن ما نیست بیا بر گردیم

چه میهمانان بی دردسری هستند عاشقان  نه به دستی ظرفی را چرک میکنند نه به حرفی دلی را آلوده تنها به شمعی قانعند و اندکی سکوت .

به من اگه اس ام اس نزنی
منو اگه صدا نکنی
اگه منو نگاه نکنی
می‌شم گریه مثله بارون
از دریچه ناودن
میام تو باغچه خونت
میشم غنچه
میام بیرون

غربت دیرینه ام را با تو قسمت میکنم             تا ابد با درد و رنج خویش خلوت می کنم
رفتی و با رفتنت کاخ دلم ویرانه شد              من در این ویرانه ها احساس غربت میکنم

عشق واقعی تنهایی را به یگانگی مبدل می سازد . اگر دیگری را دوست میداری ، اگر می خواهی یاریش کنی ، کمک کن تا یگانه شود . نه نباید او را اشباع کنی .تلاش نکن با حضور خود بگونه ای او را کامل کنی . دیگری را کمک کن تا یگانه شود . چنان سیراب از وجود خود که نیازی به حضورتو نباشد

وقتی اشکهایم بر روی زمین ریخت تو هرگز ندیدی که چگونه می گریم . تو دلم را با بی کسی تنها گذاشتی و چشمانم را به انتظار نگاهت گریان گذاشتی

گفتمش آغاز درد عشق چیست؟ گفت آغازش سراسر بندگیست گفتمش پایان آن را هم بگو گفت پایانش همه شرمندگیست گفتمش درمانش را بگو گفت درمانی ندارد، بی دواست گفتمش یک اندکی تسکین آن گفت تسکینش همه سوز و فناست.

بالا تر از آسمان جایی نیست زیبا تر از گل چیزی نیست عزیزتر از تو کسی نیست .

دیر گاهیست که تنها بودم قصه غربت صحرا بودم وسعت درد فقط سهم من است بازهم قسمت غم ها بودم دگر آیینه ز من بی خبر است که اسیر شب یلدا بودم من که بی تاب شقایق بودم همدم سردی یخ ها بودم کاش چشمان مراکورکنید تا نبینم که چه تنها بودم تا که بینم به همه جور جفا که چقدر بی دل و رسوا بودم

خودم عهد بستم بار دیگرکه تورا دیدم،بگویم از تودلگیرم. ولی باز تو را دیدم و گفتم : بی تومیمیرم

چیه دلم؟گرفتی!واسه چی داری گریه می کنی؟چیه دلم؟شکستی!واسه کی داری گریه می کنی؟چیه دلم؟غریبی!چی دیدی داری گریه می کنی؟می گی گذاشته رفته اونی که مثله نفس بود!می گی دلت رو شکسته اونی که همه کست بود!می گی رفت و نموندش پای همه حرف هایی که زده بود

عاشقان تو همه نام و نشانی دارند آنکه در کوی تو بی نام ونشان است منم

هنوز ریشه زاییده در بهار منی به باغ عشق گل سرخ اعتبار منی شب و غروب و کف و باد و موج می میرند تو ای کرانه آرام ماندگار منی

چشم من نگاه کن فقط به من نگاه کن از دل دیونه نترس به پای من گناه کن زمونه ای که عشقتو به سکه ای نمی خرن باید دلارو بشکنی تا به تو آفرین بگن

عشق یعنی:
چون خورشید، تابیدن بر شب های دوست...؛
و چون برف، ذوب شدن بر غم های دوست

کاش می دانستم چیست
آنچه از چشم تو
 تا عمق وجودم جاریست

همه واسه دوستاشون گل می فرستن من ماندم واسه گلم چی بفرستم

یادت میاد روزی که اون گل رو بهم دادی گفتی که ؛گلها بی معرفتن ،زود خشک میشن ،زود از پیش ادم میرن ولی اشتباه کردی چون گلی که بهم دادی انجاست رو به روم روی دیوار ،یه کمی خشک شده ولی ترکم نکرده باهام مونده.....ولی تو.....گل هست اما تو نیستی ،تو رفتی ،تو بی وفاتر بودی

هرکسی تو را دوست داره 4 تا مریضی میگیره :

1- فراموشی

2 ...

3 ...

4 ...

3 تای دیگه را فرموش کردم

وقتی ازت دورم فکر نکنی فراموشت می کنم
نه !!! فقط  بهت فرصت میدم دلت واسم تنگ بشه

اگه شکلات بودی شیرین ترین بودی. اگه عروسک بودی بقلی ترین بودی. اگه ستاره بودی روشن ترین بودی. و تا زمانی که دوست منی عزیزترینی

قلبم آسمان می شود ،
به شوق تابیدن ستاره ی وجودت
کاش از میان تمام ستارگان ‌«سهیل » نشوی

شوق دیدار تو را قاصد بیراه چه داند ؟
آنقدر شوق تو دارم که خدا می داند

حسرتی گر به دلم هست همان دوری توست، من پرستوی خزان دیده وخاموش توام

در جوانی غصه خوردم هیچ کس یادم نکرد / در قفس ماندم ولی صیاد آزادم نکرد / آتش عشقت چنان از زندگی سیرم بکرد / آرزوی مرگ کردم مرگ هم یادم نکرد.

تکیه بر دوست مکن محرم اسرار کسی نیست / ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست

آرزو دارم شبی عاشق شوی .آرزو دارم بفهثمی درد را .تلخی برخوردهای سرد را .می رسد روزی که بی من سر کنی .می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی ...

مهر تو به مهر خاتم ندهم ،وصلت به دم مسیح مریم ندهم عشقت  به هزار باغ خرما ندهم،یکدم غم تو به هر دو عالم ندهم

سفری غریب داشتم توی چشمای قشنگت،سفری که بر نگشتم غرق شدم توی نگاهت دل ساده ی ساده کوله بار سفرم بود،چشم تو مثل یه سایه همجا همسفرم بود،من همون لحظه اول آخر راهو میدیدم،تپش عشق و تو رگهام عاشقانه می چشیدم

فرستنده : سارا از بندرعباس

تو رو خواستن اشتباه بود - تو رو دیدن یه گناه بود - دلم از گناه نترسید - که وجودت چون پناه بود

تو بودی باور من-تو یار و یاور من- تو بودی عشق اول-رفیق آخر من- تو بودی شور هستی-رفیق خوب مستی-تو بودی کعبه ی عشق-مثل خدا پرستی

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز

من برنده ام ... چون نجواهایم را به ترانه های ماندگار تبدیل می کنم.

دل آدم ها به اندازه ی حرفهاشون بزرگ نیست ... اما اگه حرفاشون ازدل باشه می تونه بزرگترین آدم ها رو بسازه

همیشه واسه گلی خاک گلدون باش که اگه به آسمون هم رسید یادش باشه ریشش کجاست

آسمان برای گرفتن ماه تله نمی گذارد ،آزادی ماه است که او را پایبند می کند

اگر برگ درخت در پاییز نمی افتاد، جایی برای روئیدن برگ های بهاری پیدا نمی شد.

آن کس که با داشته های خوب خود خوشحال نیست ، با برآورده شدن آرزوهایش نیز خوشحال نخواهد بود.

درازترین سفر با یک گام برداشتن آغاز می شود.

باران را دوست دارم ، چون بی هیچ چشم داشتی به زمین می آید. این فاصله را  با تمام عشق طی می کند تا به ما اهالی خاک نوید تازگی و آبادانی بدهد.

جایی در پشت ذهنت ، به خاطر بسپار که اثر انگشت خداوند بر همه چیز هست.

وفای شمع را نازم که بعد از سوختن ...به صد خاکستری در دامن پروانه میریزد...نه چون انسان که بعد از رفتن همدم... گل عشقش درون دامن بیگانه میریزد

زندگی مثل دوچرخه سواری می مونه ..واسه حفظ تعادلت همیشهباید در حرکت باشی ....آلبرت انیشتن

صدا کن مرا که صدایت زیباترین نوای عالم است صدا کن مرا که صدایت قلب شکسته ام را تسکین میدهد صدا کن مرا تا بدانم که هنوز از یاد نبرده ای مرا نشسته ام تا شاید صدایم کنی صدایم کنی ومحبت بی دریقت را نثارم کنی

نشنو از نی ، نی حصیری بی نواست

بشنو از دل ، دل حریم کبریاست

نی بسوزد خاک و خاکستر شود

دل بسوزد خانه ی دلبر شود

هی فلانی می دانی ؟ می گویند رسم زندگی چنین است...

می آیند.... می مانند.... عادت می دهند.... ومی روند.

وتو در خود می مانی و تو تنهامی مانی

راستی نگفتی رسم تونیز چنین است؟.... مثل همه فلانی ها....؟

اس ام اس های عاشقانه بخش 43

اگر کلمه دوستت دارم قیام علیه بندهای میان من و توست اگر کلمه دوستت دارم راضی کننده و تسکین دهنده قلب هاست اگر کلمه دوستت د ارم پایان همه جدایی هاست اگر کلمه دوستت دارم نشانگر عشق راستین من به توست اگر کلمه دوستت دارم کلید زندان من و توست پس با تمام وجود فریاد میزنم دوستت دارم

عشق این است که تو با صدای من سخن بگویی و با چشمان من ببینی و هستی را با انگشتان من کشف کنی

نمی دونم که چرا هر وقت به تو می رسم ، نمی توانم از تو

بگویم. برای گفتنت واژه کم می آورم. به هر حال ، بدان

که بیشتر از این حرف ها و واژه ها برایم معنا می دهی

من چه کنم خیال تو منو رها نمی کنه

اما دلت به وعده هاش یه کم وفا نمی کنه

من ندیدم کسی رو که مثل تو موندگارباشه

آدم خودش رو که تو دل اینجوری جا نمی کنه

شبی به دست من از شوق سیب دادی تو

نگو که چشم و دلم را فریب دادی تو

تو آشنای دل خسته ام نبودی  حیف

و درد را به دل این غریب دادی تو.

تقدیم به تو که : یادت در ذهنم و عشقت در قلبم و عطر مهربانیت در تمام وجودم است عزیزم محبت را در پاکی نگاهت و صداقت را در وجود مهربانت معنی کردم وبدان که زیباترین لحظه هایم در کنار تو بودن است

من منتظرت شدم ولی در نزدی

بر زخم دلم گل معطر نزدی

گفتی که اگر شود می آیم اما

مرد این دل و آخرش به او سر نزدی

هر چه بر من گذشت حقم بود من از این بیشتر سزاوارم تو گناهی نداری ای زیبا مرگ بر من که دوستت دارم

هرگز انتظار ندارم مرا همانقدر دوست داشته باشی که دوستت دارم. این توقعی است غیرمنصفانه! من باید عاشق تو باشم - در حد ممکن عشق, و آرزومند آن باشم که مرا بخواهی - هرقدر که می خواهی

من به دو چیز عشق می ورزم یکی تو و دیگری وجود تو. به دو چیزاعتقاد دارم یکی خدا ودیگری تو من در این دنیا دو چیز میخواهم یکی تو ودیگری خوشبختی تو. من این دنیا را برای دو چیز میخواهم یکی تو و دیگری برای با تو موندن

من دو بهانه برای زندگی دارم؛احساس و عشق.عشق رو برای بیان احساس و احساس رو واسه ی تقدیم عشق به تو

مهربانی و صداقت تو درست به ظرافت گلبرگ های  یک گله نوشکفته است که برای یه پروانه خسته بهترین جای رسیدن به آرامشه

عشق مثله یه قله کوه بلند می مونه که هر کسی که یک قلب پاک و یک دنیا صداقت داشته باشه می تونه فاتحش باشه

هجوم خواب ها پلک مرا از پا نمی انداخت؛چه شبهایی طلوعت را به جانم منتظر بودم

قسم به رویه ماه تو قسم به سرخیه لبات قسم به سبزیه چشات قسم به عشق پاک من قسم به قلب سرخ من قسم به جون و روحم قسم به قلب و آبرویم دوست دارم همیشه

آرزو دارم شبی عاشق شوی. آرزو دارم بفهمی درد را. تلخی برخوردهای سرد را. می رسد روزی که بی من لحظه ها را سر کنی. می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی. می رسد روزی که شبها در کنار عکس من نامه های کهنه ام را مو به مو از بر کنی

نمی بخشمت .... بخاطر تمام خنده هایی که از صورتم گرفتی .... بخاطر تمام غمهایی که بر صورتم نشاندی .... نمی بخشمت .... بخاطر دلی که برایم شکستی .... .. بخاطر احساسی که برایم پرپر کردی ..... نمی بخشمت .... بخاطر زخمی که بر وجودم نشاندی ..... بخاطر نمکی که بر زخمم گذاردی .... و می بخشمت بخاطر عشقی که بر قلبم حک کردی

حالا وقتی خورشید غروب می کنه دیگه دلم نمی گیره؛آخه می دونم که طلوع دوبارش با نوره گرم قلبت همراهه و دوباره دست مهربونت رو روی سرم حس می کنم

من یک قطره ام تو یک دریا؛من یک پرنده ام تو آواز؛من یک ابرم تو یک دریا؛من یک بهانم تو دلیل پرواز

نسبت من به تو مثله آفتابگردان به خورشیده.آفتابگردون با نور خورشید زندگی می کنه و همیشه رو به تو هستش

گر می خوای صد سال زندگی کنی من می خوام یه روز کمتر از صد سال زندگی کنم چون من هرگز نمی تونم بدون تو زنده باشم

چه زیباست نوشتن وقتی می دانی او می خواند

چه زیباست سرودن وقتی می دانی او می شنود

و چه زیباست جنون وقتی می دانی او می بیند

چشمانت را برای زندگی می خواهم اسمت را برای دلخوشی می خوانم دلت را برای عاشقی می خواهم صدایت را برای شادابی می شنوم دستت را برای نوازش و پایت را برای همراهی می خواهم عطرت را برای مستی می بویم خیالت را برای پرواز می خواهم و خودت را نیز برای پرستش

گفتی دوستت دارم . قلبم تندتر از همیشه تپید لبخند زدم و باورت کردم با اینکه می دانم لبها دروغ می گویند . با صدایت مرا نوازش کردی تپش قلبت را حس کردم مهربان و پاک بود در اغوشت غرق محبت شدم به تو تکیه کردم و ارام شدم

عصری است غریب و آسمان دلگیر است

افسوس برای دل سپردن دیر است

هر بار بهانه ای گرفتیم و گذشت

عیب از من و توست ، عشق بی تقصیر است

امروز صبح وقتی خدا پنجره آسمون رو باز کرد ازم پرسید چه آرزویی داری؟

گفتم:خدایا مواظب کسی که این اس ام اس رو می خونه باش چون خیلی برام عزیزه

ده شاخه گل برات می فرستم نه تا طبیعی یک دونه مصنوعی و باهاش یک کارت می فرستم روی اون می نویسم تا وقتی که آخرین گل پژمرده بشه دوست دارم

شبیه شمع که خیلی نجیب میسوزد دلم برای تو گاهی عجیب میسوزد دلم برای دل ساده ام که خواهد خورد دوباره مثل همیشه فریب میسوزد نشسته ای به امید که؟ گـُر بگیر ای عشق همیشه آتش تو بی لهیب میسوزد تو اشتباه نکردی گناه آدم بود اگر هنوز بشر پای سیب میسوزد من آشنای تو بودم ولی ندانستم غریبه ها دلشان هم غریب میسوزد برای من فقط این دل ز عشق جا مانده است که با نگاه شما عن قریب میسوزد

خدایا گر تو درد عاشقی می کشیدی؛تو هم زهر جدایی را به تلخی می چشیدی؛تو هم چون من به مرگ آرزوها می رسیدی؛پشیمون می شدی از این که عشق رو آفریدی

دیروز که فریاد زدی دوست دارم گفتم نمی شنوم .امروزکه به آرامی گفتی دیگه دوست ندارم گفتم هیس چرا داد می زنی!!!

اگر کسی دیوونت بود تو عاشقش باش…اگر عاشقت باشه تو دوستش داشته باش…اگر دوستت داشته باشه بهش علاقه نشون بده…اگر بهت علاقه نشون داد فقط لبخند بزن…اینطوری وقتی همیشه یک پله ازش عقب باشی اگر یه وقت خسته شد و یک پله جا موند تازه میشین مثل هم

در آغوشم بودی! قطره اشکی بر گونه ات لغزید خواستم با انگشتانم آن قطره اشک را پاک کنم اما...! اما، آن قطره اشک برای انگشتانم آشنا بود ... آشنا بود...؟ یادم آمد....! آن هنگام که خداوند تو را می آفرید خاک تو را با اشکهای من سرشت، راستی به گونه های خیس من نگاه کن، اشکهای من برای انگشتان تو آشنا نیست! زندگی مسابقه نیست زندگی یک سفر است و در آن مسافری باش که در هر گامش ترنم خوش لحظه هاست

بی تو نه کاره جهان لنگ می شه ؛ نه بین زمین و آسمون جنگ می شه ؛اما دل من برای تو تنگ می شه

کاش در صفحه ی شطرنج دلت شاه عشق بودم و با کیش رخت مات می شدم زندگی بازی شطرنجی نیست که در آن با کیش کسی مات شوی زندگی تک تک این ثانیه هاست که در آن نقش تو پیداست

توی سرمای زمستون اونکه می مرد بی تو کی بود ؟ اونکه می نشست توی کوچه غصه می خورد بی تو کی بود؟ اونی که به یاد چشمات شعر عاشقونه می گفت گریه می کرد و با هق هق واسه تو ترونه می گفت بگو کی بود که می لرزی

تو را می خواستم تا در جوانی

نمیرم از غم بی هم زبانی

غم بی هم زبانی سوخت جانم

چه می خواهم دگر زین زندگانی؟

اگه روزی فهمیدی 1000 نفر دوستت دارن بدون اولیش منم اگه یه روز فهمیدی 100 نفر دوستت دارن بدون اولیش منم اگه یه روز دیدی 10 نفر دوستت دارن بازم اولیش منم اگه دیدی 1 نفر دوستت داره بدون اون منم اگه یه روز دیدی کسی دوست نداره بدون من مردم

روزی لپ یار کردم بوس؛گفت هم بی ادبی هم لوس؛گفتم گناهم چیست که کردم بوسی؛گفت لب رو ول کردی لپ رو می بوسی

وقتی با تو آشنا شدم؛درخت مهربانیت آنقدر بلند بود که هرچه بالا رفتم آخرش را ندیدم. معجون زیبایت آنقدر شیرین بود که هر چه نوشیدم نتوانستم تمامش کنم. و دریای عشقت آنقدر وسیع بود که هرچه شنا کردم نتوانستم آخرش را ببینم و سرانجام در آن غرق شدم.

به من گفت : یادته گفتم تو تک ستاره آسمونه قلبه منی ؟ شرمنده ، اون شب هوا ابری بود ، چیزی معلوم نبود ، ولی امشب هوا صافه و پر از ستاره ...

هیچ چیز سختر از انتظار نیست ، آن هم انتظار برای لحظه ای که یک آشنا صدایت کند و به تو بفهماند که دوستت دارد ، اما هر چقدر هم که انتظارسخت باشد به آن لحظه ی زیبا می ارزد ، پس انتظار می کشم تا آن لحظه ی زیبا نصیبم شود ...

کاش می شد سرزمین عشق را در میان گام ها تقسیم کرد ، کاش می شد با نگاه شاپرک عشق را بر آسمان تفهیم کرد ، کاش می شد با دو چشم عاطفه قلب سرد آسمان را ناز کرد ، کاش می شد با پری از برگ یاس تا طلوع سرخ گل پرواز کرد ...

گلم : میبینی هنوز همانم ، همان قدر عاشق ، همان قدر بی دل ، هر روز که میگذرد نگاهت عاشقترم میکند و لبخندت شیفته ترم ، خدا میداند که چقدر به خاطر نبودنت گریه میکنم ...

آخرین تکه قلبم را به پروانه ای دادم که رنگ پرهایش سوی دیدن را از من گرفت ، به او دادم چون از تمامی چیزهای دور و برم پاکتر بود ، حتی آبی تر از حوض آبی خونه ی تنهاییم ...

خدایا کمکم کن تا عاشقانه ترین نگاهها را در چشمانش بریزم ، خدایا کمکم کن تا در بعد عشق او بهترین و شیرین ترین باشم ، به من کمک کن تا سرودن عشق را به هنگام طلوع آفتاب هر بام بر لبانش جاری سازم و راز عشق را در گوشش سر دهم ، خداوندا او را نگه دار که من به عشق او زنده ام ...

برایت آسمانی خواهم کشید

پر از ستاره های همیشه  نورانی

تو در کنار من روی ابرها

 من غرق آنهمه مهربانی

می خوام شکایت بکنم از تو به چشمای خودم      که از روی دیونگی بیخودی عاشقت شدم

دوستت دارم چون تنها ترین فکر تنهایی منی.دوستت دارم چون زیباترین لحظات زندگی منی.دوستت دارم چون زیباترین رویای خواب منی.دوستت دارم چون زیباترین خاطرات منی.دوستت دارم چون به یک نگاه،عشق منی...

حتما لذت می بری از شکنجه کسی که به جرم دیوانگی تقاص جنونش را به بدترین وجه ممکن پس می دهد و آن چیزی جز بی تو بودن نیست

من چون دیوانه ی تو هستم خطرناکم یعنی ممکن است دست به کار هایی بزنم که دور از خلق آدمیزاد است

عشق من تنفست می کنم با همه ی شکنجه هایی که برایم اگر عاشق باشم طعم شهد ترین زهر دنیا را دارد مثل شوکرانی که سقراط نوشید و من هم با عشق سر می کشم

عشق گفتم:تا تورو دارم تنها نیستم منو تنها گذاشت و رفت... به احساس گفتم: تا تورو دارم تنها نیستم منو تنها گذاشت و رفت... به وفا گفتم:تا تورو دارم تنها نیستم اونم منو تنها گذاشت و رفت... ولی وقتی به تنهایی گفتم:تا تورو دارم تنها نیستم موند و هم دم

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم یک قطره ی آبم که در اندیشه دریا افتادم و باید بپذیرم که بمیرم یا چشم بپوش از من و از خویش برانم

وقتی عشقت تنهات گذاشت نگران خودت نباش که بعد از اون چکار کنی شرمنده ی دلت باش که بهت اطمینان کرد

دلم رفت و دگر جانی نمانده به ابر دیده بارانی نمانده ببین این حال و احوال خرابم بجز درد و پریشانی نمانده

اگر دلت سنگی ست نرم نمی کنم فرهاد بودن شیرین تر است

اگه یه نگاه به زیر پات بندازی منو می بینی ولی بهتره یه نگاه به قلبم بندازی اونوقت می بینی که برای همیشه تو قلبم جا داری

هر دو خوب میدانیم ... خوب می فهمیم و از راز دل هم خبر داریم ... چه احتیاجی به سخن گفتن است؟! ... حرف زدن چه لزومی دارد؟! ... دستهای حلقه شده در هم ما ... لبخند شیرین ما ... خود گویای مکنونات قلبی ما هستند ... ما بدون آنکه حرفی بزنیم ...

متین ترین کلمه عشق است . جذاب ترین کلمه آشنایی است. پاک ترین کلمه وجدان است. تلخترین کلمه جدایی است. زشت ترین کلمه خیانت است. سخت ترین کلمه تنهایی است. بدترین کلمه بی وفایی است. بهترین کلمه تویی

می خواستم اسمتو تو قلبم حک کنم ولی نکردم. می دونی چرا؟

آخه ترسیدم ضربان قلبم  موقع خواب اذیتت کنه

من همون ماهی کوچوله دل توام مراقبم باش دلت نشکنه من میمیرم

تو سیب سرخ کدامین بهشت گم شده ای  که باز با تو می شکند توبه آدم

پاییز را دوست دارم چون فصل غم است غم را دوست دارم چون گریه دل است دل را دوست دارم چون عشق را به من آموخت عشق را دوست دارم چون تو را دوست دارم چون تو را دوست دارم

اگه شکرانه ی خوردن میوه ی ممنوعه رو به جا نیاری به اغما می ری و گرفتار یه وجب خاک می شی

با رفتن ماه رمضون درهای رحمت بسته می شه بپا لای در نمونی

چه غریبانه میگریست آن شب بی تو تکه ابری که سکوت وجودم رو فهمید و چه غریبانه خندیدم آن روز که بی تو مرگم را فهمید
 
اگر دنیای ما دنیای سنگ است بدان سنگینی سنگ هم قشنگ است اگر دنیای ما دنیای درد است بدان عاشق شدن از بحررنج است اگر عاشق شدن پس یک گناه است دل عاشق شکستن صد گناه است
 
اگه دیدی تو آسمون هیچ ستاره ای نیست ناراحت نشو خودم حاضرم تا صبح برات چشمک بزنم تا بشم تک ستاره ی دلت
 
پروردگارابه من بیاموز دوست بدارم کسانی راکه دوستم ندارند ..عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند...بگریم برای کسانی که هرگز غمم را نخوردند...به من بیاموز لبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند... محبت کنم به کسانی که محبتی درحقم نکردند
 
سوختم باران بزن شاید تو خاموشم کنی    /           شاید امشب سوزش این زخم ها را کم کنی
 آه باران من سراپای وجودم آتش است    /           پس بزن باران بزن شاید تو خاموشم کنی

دبیر فارسی بودم نامت را اولین غزل از صفحه کتابها می نهادم اگر دبیر جبر بودم عشق مجهول تو را بر قلب معلوم خودم بخش میکردم تا معادله محبت پدید آید اگر دبیر هندسه بودم ثابت می کردم که شعاع نگاهت چگونه از مرکز قلبم گذشت
 
دوستی شاید عشق است که میسازدو میسوزد و شاید ترانه ایست که هر دم آوایش در دل جاریست لیکن هر جه هست زیباست
 
خون که قرمزه رنگ عشقه        /              اما اشک که بیرنگه درد عشقه
 
هرگز برای عاشق شدن، به دنبال باران و بهار و بابونه نباش. گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه ای می رسی که ماه را بر لبانت می نشاند
 
از جلو گل فروشی رد شدم دیدم زیباترین گلش نیست sms زدم ببینم کجایی
 
میدونی چرا وقتی گریه میکنی چشمت رو می بندی؟
وقتی میخوای بخندی،وقتی میخوای کسی رو ببوسی وقتی میخوای تو رویا بری چشمت رو می بندی؟
چون قشنگترین چیزای این دنیا دیدنی نیستند
 
آرزو می کنم:
زندگی مال تو….مرگ مال من
راحتی مال تو….گرفتاری مال من
شادی مال تو…..غم مال من
همه مال تو ولی تو مال من
 
یه روز دل تصمیم می گیره سنگ شه تا دیگه عاشق نشه میره و سنگ می شه و میره قاطی سنگ ها اما اونجاهم عاشق یه سنگی می‌شه
 
می دونی زیباترین خط منحنی دنیا چیه ؟ لبخندی که بی اراده رو لبهای یک عاشق نقش می بنده تا در نهایت سکوت فریاد بزنه : دوستت دارم
 
در عرض یک دقیقه می شه یک نفر رو خرد کرد... در یک ساعت می شه یک نفر رو دوست داشت و در یک روز فقط یک روز می شه عاشق شد ولی یک عمر طول می کشه تا کسی رو فراموش کرد
 
من نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برای تو می نویسم: درعصرهای انتظار،به حوالی بی کسی قدم بگذار! خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو! کلبه ی غریبی ام را پیدا کن، کناربیدمجنون خزان زده و کنارمرداب ارزوهای رنگی ام! درکلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو! حریر غمش را کنار بزن! مرا می یابی
 
چشماتو دایورت کردی رو قلبم خیالی نیست حداقل از رو ویبره درش بیار تا اینقدر دلمو نلرزونه
 
 عشق مثل آب میمونه.....که میتونی توی دستت قایمش کنی..آخرش یه روز دستت رو باز میکنی میبینی نیست... قطره قطره چکیده بی انکه بفهمی.. اما دستت پر از خاطره است
 
تکیه بر دوست مکن محرم اسرار کسی نیست ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست
 
عشقم را نثار تو کردم...اما نپذیرفتی. عشقم را به تو هدیه کردم آن را دور انداختی، زندگیم را وقف تو کردم اما در کنارم نماندی، کاش روزی آن را برگردانی!
 
من یاد گرفته ام: مهم نیست که در زندگی چه داری، بلکه مهم اینست که چه کسی را داری

اس ام اس

اگه یه روز فروختمت نراحت نشو، من آدم فروش نیستم گل فروشم.

چقدر خوبه آدم یکی رو دوست داشته باشه نه به خاطر نیازش، بلکه چون کسه دیگه ای رو نداره، نه به خاطر اینکه تنهاست و اجباریه، بلکه به خاطر اینکه طرف ارزش دوست داشتن رو داره.

توی دفتر یادداشت روزانه ات از طرف من بنویس:

دوستت دارم.

محبت از درخت آموز که از سر هیزم شکن سایه بر نمی دارد.

خطر!!! اگه این اس ام اس رو بخونی ویروس وارد مغزت میشه

loading...10%...30%...60%

error

مغزی پیدا نشد.

آنگاه که ضربه های تیشه ی زندگی را بر آرزوهایت احساس میکنی، به خاطر بیاور که زیبایی شهاب ها از شکستن قلب ستاره هاست.

ستاره ۵ انتها داره... مربع ۴ انتها داره... مثلث ۳ انتها داره... خط دو انتها داره... زندگی یک انتها داره... امیدوارم دوستی من و تو مثل دایره بی انتها باشه.

پرسیدم: عشق چیست؟ گفت:آتش است. گفتم: مگر آن را دیده ای؟ گفت: نه در آن سوخته ام.

ببخشید دیر وقت مزاحم شدم. یه موضوع خیلی مهم پیش اومده هر کاری می کنم خوابم نمی بره، تو می تونی کمکم کنی؟

.

.

چی؟

.

.

نمی تونی؟

.

.

باشه از یکی دیگه میپرسم.

به علت ته کشیدن پیامک برای ارسال، پیشاپیش عید نوروز ۱۳۸۷ را تبریک و تهنیت می گویم.

اگر کسی رو دوست داری که اون تو رو دوست نداره سعی کن ازش متنفر بشی و فراموشش کنی. ( از سخنان گهربار پدرام صادقی)

تمام لذت های دنیا واسه زمانیه که اصلا انتظارشو نداری و هیچ لذتی بالا تر از دوست داشتن نیست پس حالا که انتظارشو نداری

دوست دارم.

من خورشید را نمی بخشم که وقتی تو در کنارم نیستی طلوع و غروب می کند، ماه را نمی بخشم که وقتی تو تنهایم گذاشتی باز هم آسمان را روشن میکند. من حتی ثانیه ها را نخواهم بخشید که بی تو در گذرند، گلها را نیز نمی بخشم که بی حضور تو عطر می پراکنند.

شب دریاییست که قایق انتظار ما را به صبح میرساند.

چگونه امیدوار بمانم وقتی همه درهای باز را به رویم می بندی؟ چه سان انتظار بکشم وقتی که می دانم بازگشتی نیست؟ چگونه وعده ی سبز شدن را به زمستان بدهم وقتی باران بهار دست نیافتنی است؟ چرا گریه نکنم وقتی این بغض را راهی جز شکستن نیست؟ چگونه بمانم وقتی چاره ای جز رفتن نیست!؟

وقتی شب از کنار پنجره گذشت، خورشید به دیدارمان خواهد آمد، وقتی دستهایمان خالی به سمت آسمان بلند شد، باران پذیرای ما خواهد بود، وقتی قلبهایمان از عشق تهی شد، موسیقی پر احساس نسیم همراهیمان خواد کرد، اما هرگز مباد آن لحظه که امید و آرزو در آسمان وجودمان غروب کند، چرا که مرگ طلوع خواهد کرد.

افتخار در خشک کردن قطره های اشک است نه در جاری ساختن سیل خون.

چای سرد و برنج سرد را می توان تحمل کرد ولی نگاه سرد و لحن سرد را نه.

اگر حسادت خاصیت سوختن داشت، احتیاج به سوخت دیگری نیست.

لحظه ها در گذرند، بکوشیم که در این جاده ی پر مسافر، همسفران خوبی باشیم. ناخوشی ها را با هم و بدی ها را در کنار هم تحمل کنیم، زندگی بدون سختی خیال است و بودن من بدون تو محال.

مردن فاجعه نیست، در حسرت دیدن باران ماندن فاجعه است. درد من شکستن قلب آیینه هاست. دیدن پنجره ای که دریچه ی قلبش را به روی باران پشت شیشه باز نمیکند، فاجعه است.

دلتنگ نوازش نگاهت می شوم بی تاب و بیقرار. دلتنگ قصه های تو تا دوباره گم شوم در عاشقانه های شیرین و فرهاد. در سوز و گداز لیلی و مجنون، دلتنگ روزهای آزادی می شوم گر چه تبعیدم به دورترین مکان دل تو...

اینک درمانده تر از همیشه به خلوت خود خزیده ام! خلوتی که با رویاهای زیبایم آذین بندی شده. خلوتی که متعلق به من است. منی که به این خلوت خو گرفته ام...