جدید داستان



اتاق خالیست
و سرد
مثل یخچالی که بو گرفته
و من , پشت لختم را لمانده ام به دیوار
دیوار هم لمیده به من
پشت به پشت
سرد سرد
آدم که تنها باشد , غصه ها مثل مورچه از سر و تنش بالا می روند
هی گاز می گیرند
مورچه های زرد تیره با کله های بزرگ
پشتم را می سابم به دیوار
پشتم می خارد
...
چیزی نمی خواستم از تمام دنیا
دنیای به این بزرگی
دنیای قد تمام قبرستان ها و زایشگاه ها
و چیزهایی که بینشان است
می خواستم کمی قدم بزنم با او
با اوکه مهربان بود و لبخند , روی لبانش چسبیده بود و حتی
با بوسه های محکم هم از لبانش جدا نمی شد
گرچه من هیچوقت نشد لبانش را محکم ببوسم
بوسه های من مثل سایش نسیم بود بر گلبرگ گل سرخ
ترس دائمی من از آسیب به ظرافت هایش
جسارتم را سر به زیر کرده بود
....
او , کسی نبود که بتوانم نخواهمش
او , عصاره خواسته های من بود
دست هایش مثل دستان دخترکی بود که نمی خواست هیچگاه گم شود
و من خوب بلد بودم , چگونه دست هایش را بفشارم که تنش را لذتی گرم و سرشار فرا گیرد
نه زیاد , نه کم
سرش با آن گیسوان مواج و نرم , که بوی بید مشک کنار رودخانه ها را میداد , امانتی بود روی شانه ام
که سنگین که نبود هیچ , مرا هم سبک می کرد
صورتم لابه لای گیسوانش که گم میشد
گم میشدم
نیست می شدم درتمام هستی ام
و او , آرام واژه هایی را زمزمه می کرد
شبیه لالایی
شبیه ترانه هایی که کودکان وقت بازی می خوانند
و من دلم می خواست
بخوابم
از آن خواب های طلایی
از آن خواب های خوش
...
نجواهایمان ساده نبود
ساکت بود
ساکت بودنمان تهی نبود
سرشار بود
نگاهمان پل بود
و حرف هایمان اشاره
سرانگشتان او همیشه خوب رگ خواب مرا می جست
و من , در گرماگرم بازوانش ,
قهرمان تمام داستان هایی بودم
که کتابهایش را خوانده بود
و می دانستم
می پرستدم
نه آنگونه که خدا را
آنگونه که مرا , و فقط مرا و من اورا
....
دوست داشت کشیده شود
در آغوشم
مثل نقش رنگین کمان
در دل آسمان,
وسیع بودم
تنها برای او
و اندازه بود
تنها برای من ,
عشقبازیمان
مثل سایش آب رودخانه بود
بر سنگ
او بر من
و من بر او
و هر دو چشممان به سوی بی انتهایی دریایی ناتمام
از عشقی آکنده
آبی و گرم
سرشار از ماهی های کوچک قرمز
سرشار از بوسه های مواج
...
زیبایی
وصف ناشدنیست
و او
وصف ناشدنی بود
نه مثل زیبایی
که فراتر از آن
چیزی شبیه هیچ
هیچی شبیه تمام
تمامی که ناتمامش نبود برای من
...
خدا نکند عادت کنم به گفتن
بود , رفت , حیف
نمی دانم معنایشان را
گنگ است
گنگ است و آزارم میدهد
یک استکان چای ریخته ام برایش
که بیاید
و دستهایم
که ته مایه حرارت وجودم را دمیده ام در آن
بر گرد استکان چای
که مبادا
چای سرد شود
آخر او , چای سرد دوست نداشت
ومن , دانه دانه حبه های قند را
تعارفش می کردم و او
بچه گانه و سبک , می خندید
می آید مگر نه ؟
راه را خوب بلد است
و چای هم که داغ است
تا وقتی که من زنده باشم واو
چای داغ دوست داشته باشد
و مرا
...
مورچه ها همه اتاق را پر کرده اند
پلک هایم سنگین است
می ترسم از خواب
می ترسم از کابوس مردن لابه لای مورچه ها
می ترسم از اینکه چای سرد شود
و تنم
و او .. هنوز نیامده باشد
عادت نمی کنم به واژه های تلخ
تا او هست
شیرینم
او هست
و من , سرشارم از حبه های قند
از دور دست ها صدای خنده اش را می شنوم
و زمزمه اش را
شاید
برای گوشی دیگر
که نزدیک لبهای سرخش
به کمین شکار واژه هایش ایستاده
و او , مثل آنوقت ها
ترانه می خواند
و لابه لای ترانه هایش
ریز
می خندد
...
رنگ پوستم پریده
مثل تمام خواب خوشم
مثل گنجشکی که همیشه روبروی پنجره اتاقم با جفتش قرار می گذاشت
چیزهای خوب زود می پرد
و وقتی هم پرید
اوج می گیرد تا آن دور ها , دور تر از انتهای کوچه
دور تر از انتهای آسمان
از استکان چای , بخار بلند می شود
و من
اوج می گیرم به سقف اتاق
به جایی که ترک های نمناک دارد
و سوراخ هایی ریز برای عبور
اولین باریست که پرواز را نمی خواهم
کاش می شد قدم بزنم
با او
و هر دو
و شاید او بر شانه هایم
پرواز کنیم
اما
دیگر انگار
چای
سرد شده است
افسوس
می دانم او
چای سرد
دوست ندارد
و
مرا
نیز ....
..

 

چشماشو بست و مثل هر شب انگشتاشو کشید روی دکمه های پیانو .
صدای موسیقی فضای کوچیک کافی شاپ رو پر کرد .
روحش با صدای آروم و دلنواز موسیقی , موسیقی که خودش خلق می کرد اوج می گرفت .
مثه یه آدم عاشق , یه دیوونه , همه وجودش توی نت های موسیقی خلاصه می شد .
هیچ کس اونو نمی دید .
همه , همه آدمایی که می اومدن و می رفتن
همه آدمایی که جفت جفت دور میز میشستن و با هم راز و نیاز می کردن فقط براشون شنیدن یه موسیقی مهم بود .
از سکوت خوششون نمیومد .
اونم می زد .
غمناک می زد , شاد می زد , واسه دلش می زد , واسه دلشون می زد .
چشمش بسته بود و می زد .
صدای موسیقی براش مثه یه دریا بود .
بدون انتها , وسیع و آروم .
یه لحظه چشاشو باز کرد و در اولین لحظه نگاهش با نگاه یه دختر تلاقی کرد .
یه دختر با یه مانتوی سفید که درست روبروش کنار میز نشسته بود .
تنها نبود ... با یه پسر با موهای بلند و قد کشیده .
چشمای دختر عجیب تکونش داد ... یه لحظه نت موسیقی از دستش پرید و یادش رفت چی داره می زنه .
چشماشو از نگاه دختر دزدید و کشید روی دکمه های پیانو .
احساس کرد همه چیش به هم ریخته .
دختر داشت می خندید و با پسری که روبروش نشسته بود حرف می زد .
سعی کرد به خودش مسلط باشه .
یه ملودی شاد رو انتخاب کرد و شروع کرد به زدن .
نمی تونست چشاشو ببنده .
هر چند لحظه به صورت و چشای دختر نگاه می کرد .
سعی کرد قشنگ ترین اجراشو داشته باشه ... فقط برای اون .
دختر غرق صحبت بود و مدام می خندید .
و اون داشت قشنگ ترین آهنگی رو که یاد داشت برای اون می زد .
یه لحظه چشاشو بست و سعی کرد دوباره خودش باشه ولی نتونست .
چشاشو که باز کرد دختر نبود .
یه لحظه مکث کرد و از جاش بلند شد و دور و برو نگاه کرد .
ولی اثری از دختر نبود .
نشست , غمگین ترین آهنگی رو که یاد داشت کشید روی دکمه های پیانو .
چشماشو بست و سعی کرد همه چیزو فراموش کنه .
....
شب بعد همون ساعت
وقتی که داشت جای خالی دختر رو نگاه می کرد دوباره اونو دید .
با همون مانتوی سفید
با همون پسر .
هردوشون نشستن پشت همون میز و مثل شب قبل با هم گفتن و خندیدن .
و اون برای دختر قشنگ ترین آهنگشو ,
مثل شب قبل با تموم وجود زد .
احساس می کرد چقدر موسیقی با وجود اون دختر براش لذت بخشه .
چقدر آرامش بخشه .
اون هیچ چی نمی خواست .. فقط دوس داشت برای گوشای اون دختر انگشتای کشیده شو روی پیانو بکشه .
دیگه نمی تونست چشماشو ببنده .
به دختر نگاه می کرد و با تموم احساسش فضای کافی شاپ رو با صدای موسیقی پر می کرد .
شب های متوالی همین طور گذشت .
هر روز سعی می کرد یه ملودی تازه یاد بگیره و شب اونو برای اون بزنه .
ولی دختر هیچ وقت حتی بهش نگاه هم نمی کرد .
ولی این براش مهم نبود .
از شادی دختر لذت می برد .
و بدترین شباش شبای نیومدن اون بود .
اصلا شوقی برای زدن نداشت و فقط بدون انگیزه انگشتاشو روی دکمه ها فشار می داد و توی خودش فرو می رفت .
سه شب بود که اون نیومده بود .
سه شب تلخ و سرد .
و شب چهارم که دختر با همون پسراومد ... احساس کرد دوباره زنده شده .
دوباره نت های موسیقی از دلش به نوک انگشتاش پر می کشید و صدای موسیقی با قطره های اشکش مخلوط می شد .
اونشب دختر غمگین بود .
پسربا صدای بلند حرف می زد و دختر آروم اشک می ریخت .
سعی کرد یه موسیقی آروم بزنه ... دل توی دلش نبود .
دوست داشت از جاش بلند شه و با انگشتاش اشکای دخترو از صورتش پاک کنه .
ولی تموم این نیازشو توی موسیقی که می زد خلاصه می کرد .
نمی تونست گریه دختر رو ببینه .
چشماشو بست و غمگین ترین آهنگشو
به خاطر اشک های دختر نواخت .
...
همه چیشو از دست داده بود .
زندگیش و فکرش و ذکرش تو چشمای دختری که نمی شناخت خلاصه شده بود .
یه جور بغض بسته سخت
یه نوع احساسی که نمی شناخت
یه حس زیر پوستی داغ
تنشو می سوزوند .
قرار نبود که عاشق بشه ...
عاشق کسی که نمی شناخت .
ولی شده بود ... بدجورم شده بود .
احساس گناه می کرد .
ولی چاره ای هم نداشت ... هر شب مثل شب قبل مثل شب اول ... فقط برای اون می زد .
...
یک ماه ازش بی خبر بود .
یک ماه که براش یک سال گذشت .
هیچ چی بدون اون براش معنی نداشت .
چشماش روی همون میز و صندلی همیشه خالی دنبال نگاه دختر می گشت .
و صدای موسیقی بدون اون براش عذاب آور بود .
ضعیف شده بود ... با پوست صورت کشیده و چشمای گود افتاده ...
آرزوش فقط یه بار دیگه
دیدن اون دختر بود .
یه بار نه ... برای همیشه .
اون شب ... بعد از یه ماه ... وقتی که داشت بازم با چشمای بسته و نمناکش با انگشتاش به پیانو جون می داد دختر
با همون پسراز در اومد تو .
نتونست ازجاش بلند نشه .
بلند شد و لبخندی از عمق دلش نشست روی لباش .
بغضش داشت می شکست و تموم سعیشو می کرد که خودشو نگه داره .
دلش می خواست داد بزنه ... تو کجایی آخه .
دوباره نشست و سعی کرد توی سلولای به ریخته مغزش نت های شاد و پر انرژی رو جمع کنه و فقط برای ورود اون
و برای خود اون بزنه .
و شروع کرد .
دختر و پسرهمون جای همیشگی نشستن .
و دختر مثل همیشه حتی یه نگاه خشک و خالی هم بهش نکرد .
نگاهش از روی صورت دختر لغزید روی انگشتای اون و درخشش یک حلقه زرد چشمشو زد .
یه لحظه انگشتاش بی حرکت موند و دلش از توی سینه اش لغزید پایین .
چند لحظه سکوت توجه همه رو به اون جلب کرد و خودشو زیر نگاه سنگین آدمای دور و برش حس کرد .
سعی کرد دوباره تمرکز کنه و دوباره انگشتاشو به حرکت انداخت .
سرشو که آورد بالا نگاهش با نگاه دختر تلاقی کرد .
- ببخشید اگه میشه یه آهنگ شاد بزنید ... به خاطر ازدواج من و سامان .... امکان داره ؟
صداش در نمی اومد .
آب دهنشو قورت داد و تموم انرژیشو مصرف کرد تا بگه :
- حتما ..
یه نفس عمیق کشید و شاد ترین آهنگی رو که یاد داشت با تموم وجودش
فقط برای اون
مثل همیشه
فقط برای اون زد
اما هیچکس اونشب از لا به لای اون موسیقی شاد
نتونست اشک های گرم اونو که از زیر پلک هاش دونه دونه می چکید ببینه
پلک هایی که با خودش عهد بست برای همیشه بسته نگهشون داره
دختر می خندید
پسر می خندید
و یک نفر که هیچکس اونو نمی دید
آروم و بی صدا
پشت نت های شاد موسیقی
بغض شکسته شو توی سینه رها می کرد .

 

 



با سلام ,
خدا جان , حرفهایم را توی نیم ساعت باید براتان بنویسم
خودتان میبینید که برای پیدا کردن هر کدام از حرف ها روی این صفه کلید چقدر عرق میریزم
خداجان , از وقتی پسر همسایه پولدارمان به من گفت که شما یک ایمیل داری که هر روز چکش میکنید هم خوشحال شدم , هم ناراحت
خوشحال به خاطر اینکه می توانم درد دلم را بنویسم
و ناراحت از اینکه ما که توی خانه مان کامپیوتر نداریم
ما توی خانه مان دو تا اتاق داریم
یک اتاق مال آقا جان و ننه مان است
یکی هم مال من و حسن و هادی و حسین و زهرا و فاطمه و ننه بزرگ
دو تا پشتی نو داریم که اکبر آقا بزاز , خواستگار زهرا برامان آورده
یک کمد که همه چیزمان همان توست
آشپزخانه مان هم توی حیاط است و آقاجان تازه با آجر ساختتش
ما هم مجبوریم برای اینکه برای شما ایمیل بزنیم دو هفته بریم پیش رضا ترمزی کار کنیم تا بتونیم پول یک ساعت کافی نت را در بیاریم
خداجان , جان هرکی دوست دارید زود به زود ایمیل هاتان را چک کنید و جواب ما را بدهید
ما چیز زیادی نمی خواهیم
خدا جان , آقاجانمان سه هفته است هر دو تا کلیه اشان از کار افتاده و افتاده توی خانه
خیلی چیز بدیست
خداجان , ما عکس کلیه را توی کتاب زیستمان دیده ایم , اندازه لوبیاست , شکم اقاجان ما هم مثل نان بربری صاف است , برای شما که کاری ندارد ,
اگر می شود , یک دانه کلیه برایمان بفرستید ,
ما آقاجانمان را خیلی دوست داریم , خدا جان
الان بغض توی گلومان است , ولی حواسمان هست که این آدم های توی کافی نت که همه شیک و پیکن , نوشته های مارا دزدکی نخوانند ,
چون می دانم حسابی به ما می خندند و مسخره مان می کنند
خدا جان , اگر می شود یک کاری بکن این اکبر آقا بزاز بمیرد , آبجی زهرامان از اکبر آقا بدش می آید
اما ننه می گوید اگر اکبر آقا شوهر زهرامان بشود وضعمان بهتر می شود
خداجان اکبر آقا چهل سال دارد و تا حالا دو تا زنش مرده اند , آبجی زهرامان فقط سیزده سال دارد خداجان
الان نیم ساعت و هفت دقیقه است که دارم یکی یکی این حرف ها ی روی صفه کلید را پیدا می کنم
خداجان اگر پول داشتم هر روز برای شما ایمیل می زدم
خوش به حال آدم پولدارها که هم هر روز برایت ایمیل می زنند
تازه همایون پسر همسایه پولدارمان می گفت با شما چت هم کرده است
خوش به حالش
خداجان , اگر کاری کنید که حال آقاجانمان خوب شود خیلی خوب می شود
چون قول داده اگر حالش خوب شود برود سر گذر کار پیدا کند و بعد که پول گیرش آمد یک دوش بخرد بذارد توی مستراح
خداجان , ننه بزرگ از این کار که حمام توی مستراح باشد بدش می آید ولی آقاجان می گوید حمام خانه پولدار ها هم توی مستراحشان است
خدا جان ننه بزرگ ما خیلی مواظب نجس پاکی است و گفته است هرگز به این حمام اینجوری نمی رود
ولی خداجان راستش من وقتی خیلی از حمام رفتنم می گذرد بدنم بوی بد می گیرد و همکلاسی هایم بد نگاهم می کنند
راستی خدا جان , چه خوب شد که به ما تلویزیون ندادی ,
یکبار که از جلوی مغازه رد می شدم دیدم که آدم های توی تلویزیون چه غذاهای خوشگلی می خورند ,
حتما خوشمزه هم هست , نه ؟
تا سه روز نان و ماست اصلا به دهانم مزه نمی کرد
بعضی وقتها , ننه که از رختشویی برمی گردد با خودش پلو می آورد ,
خیلی خوشمزه است خداجان , ننه می گوید این برکت خداست , دستت درد نکند ,
راستی خداجان , شما هم حتما خیلی پولدارید که خانه تان را توی آسمان ساخته اید , تازه من عکس خانه ییلاقیتان را هم دیده ام
همان که روی زمین است و یک پارچه سیاه رویش کشیده اید ,
خیلی بزرگ است ها , تازه آنهمه مهمان هم دارید , حق هم دارید که روی زمین نیایید , چون پذیرایی از آنهمه آدم خیلی سخت است
ما اصلا خانه مان مهمان نمی آید , چون ما اصلا کسی را نداریم
ولی آقاجانمان می گوید اگر کسی بیاید ساعتش را می فروشد و میوه و شیرینی می خرد
ما مهمانی هم نمی رویم , چون ننه می گوید بد است یک گله آدم برود مهمانی
خدا جان وقت دارد تمام می شود , اگر بیشتر پول داشتم می ماندم و باز برایتان می نوشتم
ولی قول می دهم دو هفته دیگر که مزدم را گرفتم باز بیایم و برایتان ایمیل بفرستم
خدا جان به خاطر اینکه درسهایم خوب است از شما تشکر می کنم
تازه به خاطر اینکه ما توی خانه مان همه همدیگر را دوست داریم هم دستت را می بوسم
من می دانم که آدم های پولدار همه شان خودکشی می کنند , ولی من هیچوقت خودم را نمی کشم
تازه خداجان , من آدم هایی را می شناسم که حتی اسم کامپیوتر را نشنیدند بیچاره ها ,
شاید از آنها هم دفعه بعد برایت نوشتم
خداجان , نامه من را فقط خودت بخوان و به کسی نشان نده
صبر کن ...
آخ جان , پنجاه تومن دیگر هم دارم ,
خدا جان جوابم را بده ,
فقط تو را به خدا , به خارجی برایمان ننویسید ,
چون ما زبانمان خوب نیست هنوز
آخ , راستی خدا جان یادم رفت , حسن مان دارد دنبال کار می گردد , یک کاری بی زحمت برایش جور کنید
هادی هم آبله مرغان گرفته است , اگر برایتان زحمتی نیست زودتر خوبش کنید
حسین هم وقتی ننه می رود رختشویی همش گریه می کند ,
آبجی فاطمه مان هم چشمانش ضعیف شده ولی رویش نمی شود به آقاجان بگوید , چون می گوید پول عینک خیلی زیاد است
اگر می شود چشان ابجیمان را هم خوب کنید
خب .. وقت تمام است دیگر , پدرمان در آمد
خداجان مهربان ,
اگر زیاد چیزی خواستیم معذرت می خوام , هنوز خیلی چیزها هست ولی رویمان نشد
دست مهربانتان را از دور می بوسم
راستی خدا جان , ننه بزرگ آرزو دارد برود مشهد پابوس امام رضا , یک کاری برایش بکنید بی زحمت
باز هم دست و پایتان را می بوسم
منتظر جواب و کلیه می مانم
دستتان درد نکند

بنده کوچک شما , صادق


...
خواست دکمه سند را بزند
دستش عرق کرده بود و چشمش سیاهی می رفت
یهو کامپیوتر خاموش شد
خشکش زد
- اااااا
صدایی از پشت سرش گفت :
- اون سیستم ویروسیه , نگران نباش , الان دوباره میاد بالا
اسکناس های مچاله , توی عرق کف دستش خیس شد
دیگه وقتی برای دوباره نوشتن نبود
یه قطره اشک از گوشه چشمش غلطید روی گونه اش
بلند شد
پول رو داد و از کافی نت زد بیرون
توی راه خودشو دلداری می داد
- دوهفته دیگه باز میام ...
- باز میام ...


اف

 

 

گر نیایی تا قیامت انتظارت می کشم.
منت عشق از نگاه پر شرابت می کشم.
ناز چندین ساله ی چشم خمارت می کشم.
تا نفس باقیست

 

گر نیایی تا قیامت انتظارت می کشم.
منت عشق از نگاه پر شرابت می کشم.
ناز چندین ساله ی چشم خمارت می کشم.
تا نفس باقیست
اینجا انتظارت می کشم.....

زندگی عشق است افسانه نیست
آنکه عشق راآفرید دیوانه نیست
عشق ان نیست که درکنارش باشی
عشق آن است که به یادش باشی

گفتم به گل زرد چرا رنگ منی
افسرده و دلتنگ چرا مثل منی
من عاشق اویم که رنگم شده زرد
تو عاشق کیستی که هم رنگ منی

 

اگه از تو ننوشتم ، فکر نکن سرم شلوغه توی زندگی یه وقتا ، تنهایی رمز عبوره اگه از چشمات گذشتم ، فکر نکن عاشق نبودم مطمئن باش توی دنیا ، دل به تو سپرده بودم .

 

از فرش فروشی مزاحمتون میشم اجازه میدین دلمو فرش زیر پاتون کنم تا هیچ جا جز دل من پا نذارین؟

 

وقتی خاطره های آدم زیاد میشه دیوار اتاقشون پر عکس میشه اما همیشه دلت واسه اونی تنگ میشه که نمیتونی عکسشو به دیوار بزنی.

 

 

من و تو مثل دو خط موازی هستیم که اگه م به هم نرسیم همیشه در کنار هم هستیم

 

الهی بمیرم سیاه پوشت کنم نه آنکه بمانم و فراموشت کنم

 

آنگاه که ... ضربه های تیشه زندگی را بر ریشه آرزوهایت حس می کنی؛ به خاطر بیاور که... زیبایی شهاب ها از شکستن قلب ستارگان است!!!

 

اگه خوابیدی بیدار شو اگه بیداری بشین اگه نشستی بلند شو راه برو اگه راه میری بلند شو پشتک بزن و خوشحال باش که از طرف من واست اس ام اس اومده

 

پلیس بین الملل اعلام کرد:نشان مخصوص حاکم بزرگ میتی کمان توسط قزوینیا به سرقت رفته مراقب باشید احترام نگذارید!

 

اولین کسی که عاشقش میشی دلتو میشکونه و میره . دومین کسی رو که میای دوست داشته باشی و از تجربه قبلی استفاده کنی دلتو بدتر میشکنه و میزاره میره . بعدش دیگه هیچ چیز واست مهم نیست و از این به بعد میشی اون آدمی که هیچ وقت نبودی . دیگه دوست دارم واست رنگی نداره .. و اگه یه آدم خوب باهات دوست بشه تو دلشو میشکونی که انتقام خودتو ازش بگیری و اون میره با یکی دیگه ...... اینطوریه که دل همه آدما میشکنه

 

 

ببین دیگه به این شماره نه زنگ بزن نه اس ام اس بده شوخی هم ندارم میخوام این خط رو بفروشم تا دلت رو بخرم

 

بوسه بر عکست زنم ترسم که قابش بشکند.قاب عکس توست اما شیشه ی عمرمن است بوسه بر مویت زنم ترسم که تارش بشکند.تارموی توست اما ریشه ی عمر من است

 

اگه سلطنت بلد نباشم سلطنت نمیکنمٍ اگه زندگی بلد نباشم زندگی نمیکم اما اگه دوست داشتن رو بلد نباشم به خاطره تو یاد میگیرم.

 


اینجا انتظارت می کشم.....

 

 

اف ۳

72
ای دوست دلت همیشه زندان من است آتشکده عشق تو از آن من است آن روز که لحظه وداع من و توست آن شوم ترین لحظه پایان من است

===================

با کسی رفاقت کن و دوست باش که وقتی باهاش دعوات شد ، زورت بهش برسه و بتونی بزنیش

===================

ای دوست دلت همیشه زندان من است آتشکده عشق تو از آن من است آن روز که لحظه وداع من و توست آن شوم ترین لحظه پایان من است

===================

می نویسم (( د ی د ار )) تو اگر بی من و دلتنگ منی ... یک به یک فاصله ها را بردار

===================

تلخ ترین لحظه ها تو زندگیت رو همون کسی می سازه که یه وقتی قشنگ ترین لحظه ها رو ساخته بود

===================

گر با غم دوریت نسازم چه کنم با یاد تو گر عشق نبازم چه کنم چون در نظرم فقط تویی مایه ی ناز گر من به تو ای دوست ننازم چه کنم

===================

 

71
دوست دارم تو سیب باشی و من چاقو پوستتو بکنم می دونی چرا؟؟؟ چون چاقو بخواد پوست سیب رو بکنه باید همش دورش بگرده

=================

 نمی دانم به کدام سو گام بردارم ذهنم خسته است و رنگ همیشه شاد فکرم آلوده و دلم میخواهد تنها پرنده دلم در یک آشیان آرام گیرد و صبر پیشه سازد . و عجیب است اما دلم خدا را میخواهد آن حس درونی آرامش بخشش را که تهی میکند هر پلیدی را دلم آرامش و تنهایی کنار دریا را میخواهد . دفتر زندگی ام ورق خورده و قلم امید من بدون جوهر مانده ایکاش رسوایی آدمها, ترس و عشق آدمها

=================

زندگی زیباست ، اگر روح آزاد عشق و محبت اسیر زندان فراموشی دل نگردد و خزان یأس گلبوته های امید بهار جان را در وسعت انتظار زرد خویش ، مدفون نسازد

=================

عشق تقدیر غیر قابل پرهیزی است و از آن به هیچ سرا مارا توان گریختن نیست زیرا نه در مرگ و نه در زندگی از بیکران عشق فراتر نخواهیم رفت و باز به همان جا می رسیم که عشق ما را به آن سو می کشد

=================

ثانیه ها منتظرند و من تنهـــــــــــــــــــــــا... رگ هایم به تپیدنت عادت کرده اند. نمی دانی، من هم نمی توانم بگویم. عقل را می پسندم و عشق را پنهان می کنم شاید گناه من همین است!!!

=================

 

میدونی قشنگ ترین گل دنیا چه شکلیه؟ نمیدونی؟ پس برو خودت رو یه نیگا تو اینه بکن!

=====================

عشق یکجانبه، سؤالی است که بی جواب مانده است عشق کور نیست، فقط نمیبیند قلب چشمه است و رود خانه زبان کلمات و اعمال را در یک ترازو وزن نمیکنند فقط بلبل میتواند گل سرخ رابشناسد زندگی را هر طور نگاه کنی زیباست!

=====================

زندگی کوچه ای ست تاریک و تنگ هردم از این کوچه عابری می گذرد..تک نشانی که زعابر می ماند یاد اوست و صدای اوست و..رد پای اوست

 

=====================

 

کاش می شد سرزمین عشق را در میان گام ها تقسیم کرد. کاش می شد با نگاه شاپرک عشق را بر آسمان تفهیم کرد کاش می شد با دو چشم عاطفه قلب سرد آسمان را ناز کرد کاش می شد با پری از برگ یاس تا طلوع سرخ گل پرواز کرد

 

=====================

 

نه در کف فنجان قهوه نه در اخم پیشانی فالگیر بزرگ نه در ازدحام آدم هایی که سرد، از کنارم می گذرند. نمی توانم بیابمت... نمی توانم... تو بین لایه های پیچ در پیچ تقدیر من ،درکف دستم، گم شده ای!

 

 

گفتگوی ماه و نابینا : نابینا گفت : دوستت دارم . ماه گفت : او که مرا نمیبینی چگونه مرا دوست داری ؟ ماه گفت اگر میدیم عاشق زیباییت میشدم اما اکنون عاشق خودت هستم !

======================

میگن عقاب وقتی بخواد بمیره متوجّه میشه که میخواد بمیره و شروع میکنه به پرواز و آنقدر از این زمین فاصله میگیره تا اون بالا توی اوج بمیره!

======================

زندگی زیباست ، اگر روح آزاد عشق و محبت اسیر زندان فراموشی دل نگردد و خزان یأس گلبوته های امید بهار جان را در وسعت انتظار زرد خویش ، مدفون نسازد

 

======================

 

توی زندگی 3 راه رو دنبال کن: 1.دوست داشتن را برای یک تجربه  2.عاشق شدن رو برای یک هدف  3.فراموش کردن رو برای قبول واقعیت!!

 

======================

 

نمی دانم به کدام سو گام بردارم ذهنم خسته است و رنگ همیشه شاد فکرم آلوده و دلم میخواهد تنها پرنده دلم در یک آشیان آرام گیرد و صبر پیشه سازد . و عجیب است اما دلم خدا را میخواهد آن حس درونی آرامش بخشش را که تهی میکند هر پلیدی را دلم آرامش و تنهایی کنار دریا را میخواهد . دفتر زندگی ام ورق خورده و قلم امید من بدون جوهر مانده ایکاش رسوایی آدمها, ترس و عشق آدمها

 

======================

 

 

68
ای که گفتی عشق را درمان ز می کن من ز عشق آنقدر مستم که گم کردم در میخانه را
 
=======================
 
آنقدر بوسیدمش تا خسته شد غرق در بوسه ی پیوسته شد خواست لب بر شکایت باز کند لب نهادم برلبش تا بسته شد
 
=======================
 
 عشق یعنی خاطرات بی غبار * دفتری از شعر و از عطر بهار * عشق یعنی یک تمنا , یک نیاز * زمزمه از عاشقی با سوز و ساز * عشق یعنی چشم خیس مست او * زیر باران دست تو در دست او
 
=======================
 
غربت دیرینه ام را با تو قسمت میکنم تا ابد با درد و رنج خویش خلوت میکنم رفتی و با رفتنت کاخ دلم ویرانه شد من در این ویرانه احساس غربت میکنم
 
=======================
 
من راز نگاهت را از ایینه پرسیدم چشمان نجیبت را از دور پرستیدم باران شدم و چون اشک بر عشق تو باریدم من شمع وجودم را به مهر تو بخشیدم مثل گل نیلوفر چشم تو بهری شد از پیش دلم ارام رفتی و نفهمیدم
 
=======================
 
خیال هایت را کنار بگذار و نیتت را خالص کن آوقت حقیقت در قلبت می تابد (ملا صدرا )
 
 
67
خسته و در به در شهر غمم شبم از هر چی شبه سیاهتره زندگی زندون سرد کینه هاست رو دلم زخم هزارتا خنجره

==================

دوستت دارم چون تنها ترین فکر تنهایی منی.دوستت دارم چون زیباترین لحظات زندگی منی.دوستت دارم چون زیباترین رویای خواب منی.دوستت دارم چون زیباترین خاطرات منی.دوستت دارم چون به یک نگاه،عشق منی

===================

اگه تونستی زیر آب یه نفس عمیق بکشی یا اگه تونستی یه بوسه به آتیش بزنی یا اگه تونستی همه ی ستاره های آسمون رو بشماری اون وقت من می تونم تو رو فراموش کنم ....

 

66
گاهی آنقدر غرق در آرزوهایت هستی که فراموش می کنی آرزوی کسی هستی

===================

هرگاه خداوند تو را به لبه پرتگاه هدایت کرد به خدا اطمینان کن . چون یا تو را از پشت خواهد گرفت یا به تو پرواز کردن خواهد آموخت

===================

دریا بازم منو فریاد می زنه میگه خشکی جای موندن دیگه نیست بیا دریایی شو تا ماهی باشیم اخه ماهی توی اب زندونی نیست...

===================

عجب صبری خدا دارد چرا من جای او باشم؛ همین بهتر که او خود جای خود بنشسته و تاب تماشای زشتکاریهای این مخلوق را دارد! وگرنه من بجای او چو بودم یک نفس کی عادلانه سازشی با جاهل و فرزانه می کردم عجب صبری خدا دارد! عجب صبری خدا دارد!

===================

چقدر خوبه ادم یکی را دوست داشته باشه نه به خاطر اینکه نیازش رو برطرف کنه نه به خاطر اینکه کس دیگری رو نداره نه به خاطر اینکه تنهاست و نه از روی اجبار بلکه به خاطر اینکه اون شخص ارزش دوست داشتن رو داره

===================

شیشه ای می شکند... یک نفر می پرسد...چرا شیشه شکست؟ مادر می گوید...شاید این رفع بلاست. یک نفر زمزمه کرد...باد سرد وحشی مثل یک کودک شیطان آمد. شیشه ی پنجره را زود شکست. کاش امشب که دلم مثل آن شیشه ی مغرور شکست، عابری خنده کنان می آمد... تکه ای از آن را برمی داشت مرهمی بر دل تنگم می شد... اما امشب دیدم... هیچ کس هیچ نگفت غصه ام را نشنید... از خودم می پرسم آیا ارزش قلب من از شیشه ی پنجره هم کمتر است؟ دل من سخت شکست اما، هیچ کس هیچ نگفت و نپرسید چرا ؟

===================

 

 

وفای شمع را نازم که بعد از سوختن ...به صد خاکستری در دامن پروانه میریزد...نه چون انسان که بعد از رفتن همدم... گل عشقش درون دامن بیگانه میریزد

=====================

زدم فریاد خدایا این چه رسمیست ، رفیقان را جدا کردن هنر نیست ، رفیقان قلب انسانند خدایا ، بدون قلب چگونه می توان  زیست؟

=====================

نیست سری کز تو پر آشوب نیست اینهمه خوب شدن خوب نیست ، جور و جفا کن که حبیب منی ، مهر و وفا شیوه محبوب نیست .

=====================

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم ، ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم ، یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم ، غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

=====================

نگاه ساکت باران به روی صورتم دردانه میلغزد ولی یاران نمیدانند که من دریایی از دردم به ظاهر گر چه میخندم ولی اندر سکوتی تلخ میگریم

=====================

 آنکه این همه چشمان تو را زیبا میکرد کاش از روز ازل فکر دل ما می کرد یا نمی داد به تو اینهمه زیبایی یا مرا در غم عشق تو شکیبا میکرد در میان اینهمه گل گشتمو عاشق نشدم تو چه بودی که تو را دیدم و دیوانه شدم؟

=====================

 

روزی کـه دلـم پیش دلت بود گرو <> دستان مـرا سخت فشردی کـه نرو روزی که دلت به دیگری مایل شد <> کـفـشـان مـرا جفت نمودی که برو

==========================

روح را اگر زیبا نکنید زیبایی را نخواهید دید

==========================

گفتم زندگی چند بخش است؟؟ گفت:: دو بخش گفتم کدامند؟؟ گفت : کودکی، پیری گفتم: پس جوانی چه شد؟؟ گفت با عشق ساخت، با بی وفایی سوخت، با جدایی مرد

==========================

دستت رو مشت کن ..... مشته ؟.... مشته مشته ؟ ...... حالا محکم بکوب تو چشمم تا کور بشم و دوریتو نبینم

==========================

 

گفتمش آغاز درد عشق چیست؟ گفت آغازش سراسر بندگیست گفتمش پایان آن را هم بگو گفت پایانش همه شرمندگیست گفتمش درماندردم را بگو گفت درمانی ندارد، بی دواست گفتمش یک اندکی تسکین آن گفت تسکینش همه سوز و فناست

========================

هر وقت دل تنگ میشم پشت در قلبت هی در می زنم ، پس هر وقت قلبت میزنه بدون دلم برات تنگ شده

========================

اگه بگم عاشقتم، اگه بگم دیوونتم، اگه بگم برات می میرم، اگه بگم نمی تونم فراموشت کنم، اگه بگم همه زندگیمی، روت زیاد می شه

========================

 

62
بودنم را هیچ کس باور نداشت هیچ کس کاری به کار من نداشت بنویسید بعد مرگم روی سنگ با خطوطی نرم زیبا وقشنگ انکه خوابیده در این گور سرد بودنش را هیچ کس باور نکرد

===================

بس که دیوار دلم کوتاه است ، هرکه از کوچه ی تنهایی من می گذرد / به هوای هوسی هم که شده سرکی می کشد و می گذرد

===================

یادت باشه...گاهی وقت ها مثلا آخر شب ها که می خوای بخوابی یه دل تنهایی هست که یکم اون ور تر می تپه برای تو

===================

اگر خدا را باور داشتن خطای دل است خدا را باور نداشتن خطای مغز است!

===================

 

61
زندگی شطرنج دنیا و دل است قصه ی پررنج صدهامشکل است شاه دل کیش هوسها می شود پای اسب آرزوها در گل است فیل بخت ما عجب کج می رود در سر ما بس خیالی باطل است ما نسنجیده پی فرزین او غافل از اینکه حریفی قابل است مهره های عمر من نیمش برفت مهره های او تمامش کامل است

===================

طرح چشمان قشنگت در اتاقم نقش بسته ... شعر می گویم به یادت در قفس غمگینو خسته ... من چه تنها و غریبم بی تو در دریای هستی ... ساحلم شو غرق گشتم بی تو در شبهای مستی .

===================

ویرانه نه آنست که جمشید بنا کرد ... ویرانه نه آنست که فرهاد فرو ریخت ... ویرانه دل ماست که با هرنگه تو ... صدبار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

 

60
از چارلی چاپلین می پرسند : خوشبختی چیه ؟ میگه خوشبختی فاصله این بدبختی تا بدبختی بعدیه

=================

بشر، بر صفحه‌ی شطرنج ابدیت، چون پیاده‌ای در دست خدا و شیطان است. (گوته)

=================

عشق ورزیدن را از کویر بیاموزیم که دریا بودنش را به افتاب بخشید

=================

یکی بود یکی نبود زیر این سقف کبود ، یه غریبه آشنا دل و جونم و ربود. این جوری نگاهم نکن ، گل یاس مهربون . اون غریبه خودتی.

=================

وقتی نیاز به عشق داری عاشق مشو بلکه زمانی عاشق شو که تمام وجودت سرشار از عشق هست و می خوای آنرا با کسی تقسیم کنی

=================

جاده ی خوشبختی در دست تعمیره ! دور بزن برگرد این اسمش تقدیره

=================

دل در غم عشق مبتلا خواهم کرد جان را سپر تیر بلا خواهم کرد عمری که نَه در عشق تو بگذاشته ام امروز به خون دل قضا خواهم کرد

=================

عشق رو میشه تو دستای خسته پدر دید .... و توی نگاه نگران مادر ... نه توی دستای منتظر یه غریبه

=================

شنا کردن در جهت جریان آب، از عهده ماهی مرده هم بر می آید پس سعی کن در خلاف جهت آب شنا کنی تا با دیگران تفاوتت در مردانگی تو باشد