شعر

چه قد سخته تو چشمای کسی که تمام عشقت رو  دزدیده و به جاش یه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه داد زل بزنی و به جای اینکه لبریز از کینه و نفرت شوی، حس کنی که هنوزم دوسش داری، چه قد سخته تو خیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی امّا وقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی... چه قدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه، امّا مجبور باشی بخندی تا نفهمه هنوزم دوسش داری !!!