امام خمینی و آرمانهای والا

امام خمینی و آرمانهای والا

رهبر معظم انقلاب : امام ایمانش همچون استحکام کوه ها و عملش خستگی ناپذیر بود
شخصیت امام تا حد بسیار زیادی به اهمیت و عظمت آرمانهای او مربوط می شد او با همت بلندی که داشت هدفهای بسیار عظیمی را انتخاب می کرد. تصور این هدفها برای آدمهای معمولی دشوار بود و می پنداشتند آن هدفهای والا دست نیافتنی هستند لیکن همت بلند و ایمان و توکل و خستگی ناپذیری و استعدادهای فراوان و تواناییهای اعجاب انگیزی که در وجود این مرد بزرگ نهفته بود به کار می افتاد و در سمت هدفهای مورد نظرش پیش می رفت و ناگهان همه می دیدند که آن هدفها محقق شده اند.
نقطه ی اساسی کار او این بود که در اراده ی الهی و تکلیف شرعی محو می شد. هیچ چیز برایش غیر از انجام تکلیف مطرح نبود. واقعا او مصداق ایمان و عمل صالح بود. ایمانش به استحکام کوهها می مانست و عمل صالحش با خستگی ناپذیری باور نکردنی توام بود. آن چنان در تداوم عمل صبور و کوشا بود که انسان را دچار حیرت می کرد. به همین خاطر هدفهای بزرگ او وصول شد و امکان دست یافتن به قله ها حتمی گردید.
بارها ایشان می فرمود که ما کار را برای رسیدن به « نتیجه » نمی کنیم بلکه مامور به انجام « تکلیف » هستیم . اگر فرض کنیم بعد از برگشتن امام (ره ) از پاریس آنچه که تاکنون پیش آمد اتفاق نمی افتاد بلکه برعکس مردم را می کشتند. اطرافیان امام را اعدام می کردند و خود امام را نیز مثل گذشته تبعید می کردند در آن صورت باز هم امام (ره ) احساس شکست نمی کرد و اعتقاد داشت که پیروز شده است . آن کس که برای انجام تکلیف کار می کند پیروزیش به این نیست که به مقصود دست پیدا کند بلکه زمانی احساس پیروزی می کند که موفق شود به تکلیفش عمل کند.
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نجویم به قدر وسع بکوشم
در حادثه ی مدرسه ی فیضیه و سپس در قضیه ی پانزده خرداد عده یی می گفتند : فایده یی ندارد بی خود معطلید آنها چند برابر شمایند! بعد هم که در سال 43 امام (ره ) را تبعید کردند باز این طرز فکر در بعضی از این افراد راسخ شد و گفتند : امام بی جهت زحمت می کشد و تلاش می کنند ایشان به جایی نمی رسند!! در حقیقت اگر کسی بخواهد باعقل و منطق معمولی محاسبه کند همین نتیجه را می گیرد وی آن چیزی که امام را وادار می کرد که علی رغم همه ی این حرفها امیدش را از دست ندهد و به حرکت خود ادامه دهد انجام تکلیف الهی بود. او معتقد بود که این انقلاب را یک دست غیبی هدایت و پشتیبانی می کند و ما نباید به دنبال نتیجه ی کار خود باشیم .
در کلمات امام بزرگوارمان ـ که مرد حکیمی بود و صرفا یک روحانی متخصص در امر فقه و اصول و حکمت و فلسفه نبود و شخصا و روحا یک انسان بزرگ اندیش و بلنداندیشی بود ـ ادای تکلیف خیلی مهم شمرده می شد. ما آدمهای بزرگ زیاد دیده ایم و شرح حال بعضی از آنان رادر کتابها خوانده ایم و با انواع و اقسام شخصیتهای روحانی وعلمای دینی و اساتید زیاد برخورد کرده ایم ولی امام (ره ) یک انسان نمونه و فوق العاده بود و از نوع سایر کسانی که در همان کسوت و با آن هدفها بودند نبود. انصافا او انسان والایی بود.
ایشان مکرر می گفتند که ما برای ادای تکلیف حرکت می کنیم حتی برای پیروزی هم تلاش نمی کنیم . البته پیروزی را دوست می داریم هیچ کس نیست که از پیروزی بدش بیاید هیچ کس نیست که برای پیروزی کار نکند اما هدف نهایی چیزی است که حتی از پیروزی هم بالاتر می باشد و آن جلب رضای خدا و ادای تکلیف است .
(منبع : کتاب « او که بود » حضرت امام خمینی از نگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی موسسه فرهنگی قدر ولایت )